Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych
Zjednoczeni dla Pokoju: Zapewnienie Ochrony Cywilów i Pracowników
Humanitarnych w Gazie
Zgromadzenie Ogólne,
Przypominając swoją Rezolucję 377 (V) z 3 listopada 1950 roku, znaną
jako „Zjednoczeni dla Pokoju”, która potwierdza, że gdy Rada
Bezpieczeństwa nie jest w stanie wypełnić swojej głównej
odpowiedzialności za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa
z powodu braku jednomyślności wśród jej stałych członków, Zgromadzenie
Ogólne powinno niezwłocznie rozpatrzyć sprawę i może wydać odpowiednie
zalecenia, w tym użycie sił zbrojnych, jeśli jest to konieczne, w celu
przywrócenia międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa,
Ponownie potwierdzając zasady i cele Karty Narodów Zjednoczonych, w
szczególności zobowiązanie do przestrzegania praw człowieka, promowania
sprawiedliwości oraz utrzymania międzynarodowego pokoju i
bezpieczeństwa,
Przypominając Powszechną Deklarację Praw Człowieka (UDHR), przyjętą 10
grudnia 1948 roku, która ustanawia niezbywalne prawa wszystkich ludzi do
życia, wolności i bezpieczeństwa osobistego oraz podkreśla, że „nigdy
więcej” oznacza nigdy więcej dla wszystkich, bez jakichkolwiek form
dyskryminacji,
Ponownie potwierdzając Konwencje Genewskie z 1949 roku oraz ich
Protokoły Dodatkowe, które ustanawiają ramy prawne dla ochrony cywilów i
pracowników humanitarnych podczas konfliktów zbrojnych, oraz
przypominając, że wszystkie strony konfliktu są związane tymi
obowiązkami,
Przypominając Konwencję o Zapobieganiu i Karaniu Zbrodni Ludobójstwa z
1948 roku, która nakłada na państwa obowiązek zapobiegania i karania
czynów ludobójstwa, oraz z głębokim niepokojem odnotowując ustalenia
Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości (MTK) w jego tymczasowych
środkach z 26 stycznia 2024 roku, nakazujących Izraelowi podjęcie
natychmiastowych i skutecznych działań w celu ochrony Palestyńczyków w
Gazie przed ryzykiem ludobójstwa poprzez zapewnienie wystarczającej
pomocy humanitarnej oraz umożliwienie podstawowych usług,
Ponownie potwierdzając zasadę Odpowiedzialności za Ochronę (R2P),
zatwierdzoną przez Zgromadzenie Ogólne w 2005 roku, która stanowi, że
społeczność międzynarodowa ma obowiązek chronić ludność przed
ludobójstwem, zbrodniami wojennymi, czystkami etnicznymi i zbrodniami
przeciwko ludzkości, gdy państwo wyraźnie nie jest w stanie tego zrobić,
oraz że ta odpowiedzialność obejmuje podejmowanie zbiorowych działań
poprzez Organizację Narodów Zjednoczonych,
Z głębokim niepokojem odnotowując powtarzające się niepowodzenia Rady
Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych w zdecydowanym
działaniu w odpowiedzi na kryzys humanitarny w Gazie, spowodowane
użyciem weta przez Stany Zjednoczone, ostatnio 20 lutego 2024 roku, w
celu zablokowania rezolucji żądającej natychmiastowego zawieszenia
broni, co utrudnia główną odpowiedzialność Rady za utrzymanie
międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa,
Wyrażając alarm z powodu niezachowywania przez Izrael rezolucji Rady
Bezpieczeństwa, w tym Rezolucji 2728 (2024) wzywającej do
natychmiastowego zawieszenia broni, oraz prawnie wiążących tymczasowych
środków MTK, jak udokumentowano przez Amnesty International 28 lutego
2024 roku, która poinformowała o niepowodzeniu Izraela w zapewnieniu
wystarczającej pomocy humanitarnej oraz kontynuowaniu operacji
wojskowych, w tym planach eskalacji w Rafah, co naraża cywilów na dalsze
katastrofalne konsekwencje,
Z głęboką troską o trwający kryzys humanitarny w Gazie, charakteryzujący
się masowymi przesiedleniami, brakiem bezpieczeństwa żywnościowego,
ograniczonym dostępem do opieki zdrowotnej oraz atakami na cywilów i
pracowników humanitarnych, jak poinformował Real Instituto Elcano 1
marca 2024 roku, który podkreśla niepowodzenie społeczności
międzynarodowej w skutecznym wdrożeniu R2P w tym kontekście,
Uznając, że skala ludzkiego cierpienia w Gazie, w tym duża liczba ofiar
wśród cywilów, tragiczne warunki życia spowodowane blokadami oraz
działaniami wojskowymi, stanowi wyraźny i pilny przypadek dla
zastosowania Odpowiedzialności za Ochronę, oraz że brak działania
podważa wiarygodność prawa międzynarodowego i Organizacji Narodów
Zjednoczonych,
Stwierdzając, że sytuacja w Gazie stanowi zagrożenie dla
międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, wymagające natychmiastowych i
zbiorowych działań ze strony Zgromadzenia Ogólnego na podstawie mandatu
„Zjednoczeni dla Pokoju” w celu ochrony cywilów i pracowników
humanitarnych oraz przestrzegania zasad prawa międzynarodowego,
Działając na podstawie Rozdziału IV Karty Narodów Zjednoczonych oraz
zgodnie z Rezolucją 377 (V),
------------------------------------------------------------------------
Główne Klauzule Operacyjne
1. Żąda natychmiastowego i trwałego zawieszenia broni w Gazie w celu
wstrzymania wszystkich operacji wojskowych, ochrony cywilów oraz
umożliwienia bezpiecznego i niezakłóconego dostarczania pomocy
humanitarnej, zgodnie z tymczasowymi środkami MTK oraz rezolucjami
Rady Bezpieczeństwa;
2. Wzywa do natychmiastowego rozmieszczenia międzynarodowych sił
ochronnych pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych w Gazie
w celu zapewnienia bezpieczeństwa cywilów i pracowników
humanitarnych, ochrony przed dalszą przemocą oraz ułatwienia
dostarczania pomocy ratującej życie, w tym żywności, materiałów
medycznych i schronienia;
3. Wzywa wszystkie państwa członkowskie do przestrzegania swoich
obowiązków wynikających z prawa międzynarodowego, w tym orzeczeń MTK
i Konwencji o Ludobójstwie, poprzez zaprzestanie wszelkich form
wsparcia – militarnego, finansowego lub dyplomatycznego – dla
Izraela, które mogą przyczyniać się do trwających naruszeń
międzynarodowego prawa humanitarnego w Gazie;
4. Wzywa państwa członkowskie posiadające zdolności do udzielania
wsparcia militarnego do przyczynienia się personelem, sprzętem i
zasobami do międzynarodowych sił ochronnych, zapewniając, że takie
siły działają w ramach jasnego mandatu ochrony cywilów i pracowników
humanitarnych zgodnie z międzynarodowym prawem humanitarnym;
5. Zachęca państwa członkowskie, które nie mogą udzielić wsparcia
militarnego, do zapewnienia wsparcia logistycznego, w tym
transportu, komunikacji i infrastruktury, oraz pomocy humanitarnej,
w celu zaspokojenia pilnych potrzeb ludności Gazy, w tym dostępu do
czystej wody, opieki zdrowotnej i edukacji;
6. Potwierdza, że rozmieszczenie międzynarodowych sił ochronnych oraz
dostarczanie pomocy humanitarnej jest zgodne z Odpowiedzialnością za
Ochronę, jako zbiorowe działanie w celu zapobiegania dalszym
okrucieństwom oraz przestrzegania podstawowych praw narodu
palestyńskiego;
7. Wzywa Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK) do przyspieszenia
dochodzeń w sprawie domniemanych zbrodni wojennych i zbrodni
przeciwko ludzkości popełnionych w Gazie oraz wzywa państwa
członkowskie do pełnej współpracy z MTK w celu zapewnienia
odpowiedzialności osób odpowiedzialnych;
8. Kieruje wszelkie sprzeciwy Izraela lub Stanów Zjednoczonych wobec
wdrożenia tej rezolucji do Międzynarodowego Trybunału
Sprawiedliwości (MTK) w Hadze w celu rozstrzygnięcia, potwierdzając,
że drzwi sprawiedliwości pozostają otwarte dla rozpatrywania
naruszeń prawa międzynarodowego;
9. Wzywa Sekretarza Generalnego do złożenia sprawozdania Zgromadzeniu
Ogólnemu w ciągu 30 dni na temat wdrożenia tej rezolucji, w tym
ustanowienia międzynarodowych sił ochronnych, dostarczania pomocy
humanitarnej oraz postępów w kierunku odpowiedzialności za
naruszenia prawa międzynarodowego;
10. Decyduje o pozostaniu zaangażowanym w sprawę oraz zwołaniu
nadzwyczajnej sesji specjalnej, jeśli sytuacja w Gazie ulegnie
dalszemu pogorszeniu lub jeśli środki określone w tej rezolucji nie
zostaną skutecznie wdrożone.