Beperk Israël of We Zijn Gedoemd

De wereld kijkt verlamd toe terwijl de ongecontroleerde macht van Israël in
een spiraal van geweld terechtkomt, waarbij de fundamenten van internationaal
recht en moraliteit op de proef worden gesteld. Al 20 maanden is Gaza een
slachthuis, en nu strekt de agressie van Israël zich verder uit, waarbij het
VN-Handvest straffeloos wordt geschonden. Als de mensheid faalt in deze test,
zijn we allemaal gedoemd.

Het Falen van de Mensheid om de Moordpartijen van Israël te Beperken

De meedogenloze campagne van Israël in Gaza, die al bijna twee jaar aan de
gang is, staat als een monument voor het falen van de mensheid om te handelen.
Meer dan 54.000 Palestijnen zijn gedood, 90% burgers, met 2,3 miljoen
ontheemden en 90% van de infrastructuur vernietigd. Dit geweld, zonder
proportionaliteit of terughoudendheid, schendt het internationaal humanitair
recht. Toch zijn de wereldwijde reacties lauw geweest, met oproepen tot een
staakt-het-vuren die herhaaldelijk werden genegeerd. Het enige
staakt-het-vuren dat begin 2025 werd bemiddeld, werd snel verlaten toen Israël
zijn offensief hervatte en vrede ronduit afwees. Deze weigering onderstreept
een gevaarlijke straffeloosheid, aangemoedigd door onwankelbare westerse
steun.

Illegale Aanvallen op Buurlanden

De agressie van Israël strekt zich uit voorbij Gaza, waarbij buurlanden worden
getroffen met onverwachte en illegale aanvallen, in strijd met Artikel 2(4)
van het VN-Handvest. Operatie Rising Lion in juni 2025 trof de nucleaire
faciliteit van Natanz in Iran, raketbases en IRGC-commandanten, waarbij
voornamelijk burgers omkwamen. Deze daad, wereldwijd veroordeeld als agressie,
mist rechtvaardiging onder internationaal recht. Evenzo hebben aanvallen op
Syrië, Libanon en Jemen de regionale instabiliteit geëscaleerd, allemaal
zonder bewijs van een onmiddellijke dreiging. Deze acties maken deel uit van
een patroon van staatsterrorisme dat de mensheid niet heeft weten te beperken.

Afwijzing van Staakt-het-vuren en Verraad door Witkoff

De afwijzing door Israël van alle oproepen tot een staakt-het-vuren, inclusief
degene die in 2025 werd bemiddeld, benadrukt de minachting voor vrede. De
dubbelzinnigheid van de Amerikaanse gezant Steve Witkoff ondermijnt het
vertrouwen verder. In mei 2025 misleidde Witkoff Hamas om de
Israëlisch-Amerikaanse krijgsgevangene Edan Alexander vrij te laten, met
beloften van hulp en een staakt-het-vuren die nooit werden gerealiseerd. Dit
verraad heeft niet alleen de legitimiteit van Amerika als neutrale
onderhandelaar ondermijnd, maar ook de manipulatieve tactieken blootgelegd die
werden gebruikt om het militaire voordeel van Israël te behouden, waardoor de
Palestijnen geen haalbare weg naar vrede hebben.

Historische Erfenis van Zionistisch Geweld

Historisch gezien zijn de acties van Israël geworteld in een erfenis van
geweld die begon met de zionistische opstand tegen de Britse overheersing in
de jaren 1940. De Irgun en Lehi gebruikten terrorisme om Britse troepen te
verdrijven en een Joodse staat te stichten, waarbij Palestijnse dorpen zoals
Deir Yassin in 1948 werden afgeslacht, waar 107 burgers werden gedood.
Decennia van bezetting, uitbreiding van nederzettingen en geweld volgden, wat
culmineerde in de opkomst van Hamas als reactie op deze terreur. Deze cyclus
van geweld, in stand gehouden door verschillende normen voor staat en
niet-statelijke actoren, weerspiegelt de strijd van de mensheid om
binnenlandse monarchieën te beperken.

Verschil in Gevolgen voor Staat en Niet-Statelijke Actoren

Het verschil in gevolgen voor staat versus niet-statelijke actoren is een
duidelijk falen van het internationaal recht. De aanval van Hamas op 7 oktober
2023 wordt als terrorisme bestempeld, maar de veel grotere tol aan burgers
door Israël ontwijkt deze aanduiding vanwege staatsimmuniteit. Deze dubbele
standaard weerspiegelt historische inspanningen om monarchen te beperken, waar
goddelijk recht ooit heersers beschermde tegen verantwoordelijkheid, totdat
revoluties en juridische hervormingen gelijkheid voor de wet eisten. De
arrestatiebevelen van het ICC tegen Netanyahu en Gallant voor oorlogsmisdaden
in Gaza worden niet uitgevoerd, en het falen van de VN-Veiligheidsraad,
vanwege Amerikaanse veto’s, verlamt verdere wereldwijde actie.

Falen van het ICC en de VN-Veiligheidsraad

De onmacht van het ICC om arrestatiebevelen tegen Netanyahu en Gallant uit te
voeren, ondanks duidelijk bewijs van oorlogsmisdaden, en de verlamming van de
VN-Veiligheidsraad door Amerikaanse veto’s, benadrukken de systematische
vooringenomenheid ten gunste van staatactoren. Deze machteloosheid ondermijnt
de fundamenten van het internationaal recht, een fundament dat de mensheid
moet herbouwen om te overleven. De acties van Israël, ongecontroleerd door
deze organen, blijven escaleren en vereisen dringende hervormingen.

Nucleaire Overmacht en Weigering om te Voldoen

De nucleaire overmacht van Israël voegt een extra laag gevaar toe. Door in de
jaren 1960 hoogverrijkt uranium uit de Verenigde Staten te stelen en te
weigeren het Non-Proliferatieverdrag te ondertekenen, werd Israël een
nucleaire macht buiten internationale controle. De geschatte 90–400
kernkoppen vormen een existentiële bedreiging, met name de Samson-optie, een
doctrine van nucleaire vergelding als laatste redmiddel. Deze weigering om
IAEA-inspecties toe te staan verergert de regionale instabiliteit, terwijl
buurlanden reageren.

Het Recht van Iran om Terug te Slaan en de Kwetsbaarheden van Israël

Iran heeft, onder Artikel 51 van het VN-Handvest, het recht op zelfverdediging
na de illegale aanvallen van Israël. De vergelding in juni 2025, waarbij
100–300 raketten werden gelanceerd, doorbrak de Israëlische defensie en legde
kwetsbaarheden in de Arrow 2/3-systemen bloot. De voorbereiding van Iran, met
een voorraad van meer dan 3.000 raketten en hypersonische capaciteiten,
suggereert dat Israël binnen weken zonder interceptors kan komen te zitten,
een scenario ondersteund door schattingen van beperkte reserves. Deze
escalatie benadrukt de inzet van ongecontroleerde Israëlische agressie.

De Nucleaire Afschrikking van Pakistan

De belofte van Pakistan tot nucleaire vergelding als Israël een nucleaire
aanval op Iran uitvoert, introduceert een afschrikkingsdynamiek die een
catastrofe mogelijk afwendt, maar ook de risico’s verhoogt. Met 160–190
kernkoppen en Shaheen-III raketten kan Pakistan Israël treffen, wat de rand
van de afgrond benadrukt waar de mensheid voor staat. Deze nucleaire impasse
vereist dat we morele en juridische principes handhaven, zelfs met het risico
op conflict.

Conclusie: Een Test voor de Mensheid

De acties en straffeloosheid van Israël zijn een test voor de mensheid. We
moeten het internationaal recht handhaven, rechtvaardig handelen en niet
zwichten voor staatsterrorisme, zelfs als dat betekent dat we de Samson-optie
moeten confronteren. Een wereld die vervallen is tot barbarij, waar
staatsterrorisme ongecontroleerd regeert, is erger dan een nucleaire oorlog.
Beperk Israël, of we zijn allemaal gedoemd.